Combineer jij 2 jobs,psycholoog en eventplanner? Zoiets verschillends?

Ik ben nogal een ochtendmens, de beste verhalen maar ook heel wat vragen komen ’s morgens bij me op. Zo ook deze vraag die mij vaak gesteld wordt …

Vanmorgen in de douche en bij het ontbijt, schreef ik dan ook in mijn hoofd deze blog.  Of beter gezegd de woorden drongen zich op aan mij. Ja dat klinkt vreemd, ik weet het. Maar mijn hersenspinsels werken soms zo. Later meer hierover. Plots begon ik te mijmeren hoe ik zelf in het verhaal ben gerold van 2 beroepen, die op het eerste zicht zo verschillend zijn. Hoe meer ik erover dacht, hoe meer ik besefte dat er ook wel wat gelijkenissen zijn.

 

 2 paar ogen

Als psycholoog help ik soms mee kijken in een levensverhaal, mee zoeken naar woorden of acties die ervoor zorgen dat iemand meer perspectief of hoop krijgt om een andere stap te kunnen zetten, zich terug sterker te voelen, zich meer verbonden te voelen met zichzelf en de wereld rondom.

Als eventplanner bied ik eigenlijk ook een extra paar ogen en dat geeft ook rust. Veel koppels zeggen me achteraf dat het idee dat ik er was om mee na te denken, mee te zoeken naar welke zaken ze belangrijk vinden op hun feest, hen houvast gaf. Ok ik geef toe, mijn -veronderstelde- mensenkennis lijkt me soms ook te helpen in mijn stijl als eventplanner. Soms kan ik makkelijk anticiperen op opstakels die iemand stress zouden kunnen bezorgen of voel ik snel aan welk soort feest ze echt willen, nog voor ze het hebben uitgesproken. Oei dat klinkt bijna als magie, niet? 

Nee heel eerlijk, een psycho-sociaal begeleidings- of therapeutisch proces is soms hard werken voor beide partijen, als eventplanner telt dat eigenlijk ook wel. Mijn stijl en sterkte ligt erin dat we het samen doen, dat we samen zoeken welk pad we opgaan in de voorbereiding naar het feest, wie wat gaat doen en waarin ik help. Sommige koppels kiezen ervoor om een aantal zaken toch nog zelf in handen te houden en dat is prima, dit lijkt ook voor mij juist heel goed te werken. 

Een verhaal op maat

Als psycholoog en hulpverlener geloof ik enorm in het verhaal van ‘het moet klikken’. Gek genoeg hamer ik daar als eventplanner ook op. Als het niet goed klikt dan is het heel moeilijk om ook echt met elkaar voeling te krijgen en dan wordt het verhaal van iemand coachen naar zijn trouwdag/babyborrel/privé feest volgens mij een stukje moeilijker… Dus vandaar dat ik het jullie steeds zal vragen om het ook aan te geven als er iets niet goed voelt, volgens mij komen we zo samen het verst van al… 

Genoeg gefilosofeerd voor vandaag, verlangen jullie ook zo hard als ik naar een leuk feestje of ben ik de enige? Verzorg jullie goed in deze tijden en zoek steun waar nodig!